“SON OSMANLI” ARICIMIZ

Daha önce sizlere BEYAZKOVAN arıcılık sitesin de ve bu sayfam da tanıttığım Bafra'da en yaşlı arıcımız olan hayata Osmanlı döneminde başlayıp Cumhuriyetimizin kuruluşunu gören, 70 yıllık arıcı körüğünü arıcılık müzemize bağışlayan Kuşçular Köyü'nden Mustafa Kemal ÖZMEN dedemiz Hakkın rahmetine kavuştu. Arıcı dedemiz artık iyice yorulmuştu.Yatağın da yatıyor,gezmekte zorluk çekiyordu.Fırsat buldukça ziyaret ediyor halini hatırını soruyor arılarla ilgili sohbet ediyorduk.Beni karşısın da görünce duygulanıp başlıyordu ağlamaya.Evet bu yıl 91 yaşında olan dedemiz çocuklar gibi ağlıyordu.Tabii sevincinden. Duygulanıp duygulandırıyordu beni de..Arıcı dedemizi her ziyaretim de ağlatıyordum ama olsun efkarını boşaltıp rahatlıyordu.Bende evden muzaffer bir komutan edasıyla çıkıp dönüyordum. Dedemizin ve ninemizin gönüllerini fethederek. Arılardan konuşuyorduk.Arıları soruyordu.Güneşi görünce çıkıp uçuyorlar deyince sanki oda onlarla uçuyordu. Sarılıp vedalaşıp ayrılıyorduk..Elini kalbinin üstüne koyarak defalarca memnun olduğunu söylüyordu. Daha önce sık sık söylediği ''Arıyı yola getiren duman,insanı yola getiren iman '' diyen dedemiz son zamanlarda söyler di hep ''İnsan bir kuş gibi ne zaman konup ne zaman uçacağı belli olmaz.''Evet arıcı dedemiz böyle diyor du. Ve de öyle oldu.Kuş misali uçup aramızdan ayrıldı.

Arıcı Mustafa Kemal ÖZMEN dedemizin arıcılığı kendi anlatımıyla askere gitmeden önce başlamış.Köyünün ormanında komşuları tarafından ağaçtaki kovuğu kesilerek, balı alınıp terk edilen arıya acımış ve ölmesin diye ağaçtaki kovuğuyla birlikte bahçesine getirmiş. Askerden dönünce arının öldüğünü görüp çok üzülmüş. Bu sefer kendisi ormanda arı yakalayıp getirmiş ve o günden sonra bahçesinden hiç arı eksik olmamış. Eski ve yeni tip kovanlarla 70 yıldır sabit arıcılıkla uğraşan dedemizin arıya sevgisi hiç eksilmemiş bilakis yıllar geçtikçe iyice artmış. Hayatı boyunca her sabah ilk işi arıların uçuşlarını izlemek için bahçeye koşan dedemiz artık iyice yaşlanmış yürümekte de zorluk çektiğinden kendini iyi hissettiği günlerde bu arzusunu gerçekleştiriyor ve arılarını izleyip yılların yorgunluğunu üzerinden atıyordu.

Arıcılık bilgisini bir çok kitap okuyarak ve arıcılık kursuna katılarak ilerletmiş olan arıcı dedemiz 50 yıl öncesinden katıldığı ve çok iyi bir arıcıydı dediği İsmet Bey”den almış olduğu arıcılık belgesini kaybettiğinden üzüntüsünü belirtmiş ve benden ARICILIK BELGESİ istemişti. Arıcı dedemizin bu isteğini Tarım Müdürlüğü”ne ilettim ve hazırladığımız Arıcılık belgesi Müdür Vekilimiz Hasan Bey tarafından bizzat dedemizin evine gidilerek kendisine takdim edildi ve arıcı dedemiz ONURA edilmiş oldu. Çok sevinen ve mutlu olan dedemizin sevinci görülmeye değerdi.
Nur yüzlü, bal gibi tatlı dilli , ilerleyen yaşına rağmen arıdan ilgi ve sevgisini hala eksik etmeyen arıcı dedemize ziyaretlerde bulunup, bakımsızlıktan dolayı adeta kara kovana dönüşen fenni kovanlarından ballarını çıkarıp veren, yeni arıcılık belgesi vererek onura edip sevindiren ve biz arıcılar olarak her zaman meslektaşlarımızın yanında olduğumuzu, ülkemiz arıcılığına yaptığı katkılarını unutmadığımızı hissettiren arılarıyla birlikte Allahtan uzun ve sağlıklı ömürler dilediğimiz dedemiz yok artık aramız da .

Arkasında bir ömür birlikte geçirdiği nice kederlerini acılarını birlikte paylaştıkları hayat arkadaşı can yoldaşı yaşlı ninemizi,70 yıllık körüğünü ve arılarını bırakarak aramızdan ayrıldı.

Arı alış verişiyle yıllar önce başlayan tanışıklığımız da arılarını ucuza aldığım zannıyla sen çok gaddar bir adamsın demişti bana.Öyle olmadığımı göstermek için zaman zaman yanına uğradığım da sevmişti beni, ben de onu.Dost olmuştuk.Arılar vesilesiyle başlayan dostluğumuz da devam etmekteydi.

Nur yüzlü,bal dilli dostum benim Ruhun şad olsun.Mekanın cennet olsun.

Dostuma ve tüm geçmişleriniz için bir FATİHA okumayı ihmal etmeyin lütfen.

Kalın Sağlıcakla.

SAYGILARIMLA.